-
1 Vostra Maestà
-
2 maestà
f majesty* * *maestà s.f.1 majesty; (imponenza, grandiosità) majesty, stateliness; grandeur: la maestà di un edificio, the grandeur (o stateliness o magnificence) of a building; la maestà del paesaggio, the grandeur of the landscape; la maestà del suo portamento, the majesty (o stateliness) of her bearing2 (titolo): Maestà, Your Majesty; la Maestà del Re, della Regina, Sua Maestà (il Re), (la Regina), His Majesty the King, Her Majesty the Queen; le loro Maestà, Their Majesties; (formula di cortesia) Your Majesties // (dir.) delitto di lesa maestà, lèse-majesté (o lese-majesty) crime (o high treason) // la Divina Maestà, God3 (pitt.) Majesty: fu commesso al pittore di dipingere una maestà, the painter was commissioned to execute the painting of a Majesty4 (tabernacolo su strada) wayside shrine.* * *[maes'ta]sostantivo femminile invariabile1) (imponenza) majesty2) (titolo)* * *maestà/maes'ta/ ⇒ 1f.inv.1 (imponenza) majesty2 (titolo) sua Maestà la regina Her Majesty the Queen; sua Maestà il re His Majesty the King; Vostra Maestà Your Majesty. -
3 maestà
f.1.1) величие (n.), величественность (f.)2) (titolo che si dà al re) величество (n.)2.•◆
delitto di lesa maestà — оскорбление величества -
4 maesta
-
5 vostro
1. adj youri vostri amici your friends2. pron: il vostro yoursquesti libri sono vostri these books are yours* * *vostro agg.poss. di 2a pers.pl.1 your; ( vostro proprio) your own: vostro padre e vostra madre, your father and mother; il vostro cane, your dog; i vostri figli, your children; la vostra casa, your house; avete fatto il vostro dovere, you did your duty; è questo il vostro miglior prodotto?, is this your best product?; possiamo venire a casa vostra?, can we come to your house?; avete una camera ( tutta) vostra?, have you got a room of your own?; avete un modo tutto vostro di vedere le cose, you have your own way of seeing things; siamo del vostro stesso parere, we are of your opinion; questo non è affar vostro, this is none of your business // un vostro cugino, a cousin of yours; questi vostri giudizi sono abbastanza azzardati, these ideas of yours are rather daring // è venuto quel vostro rappresentante, that agent of yours has come // in vece vostra, instead of you (o in your stead) // l'ha fatto per amor vostro, he did it for your sake2 ( nella chiusa delle lettere) Your (s): vostro Franco, Yours, Frank; vostra Silvia, Yours, Sylvia; il vostro affezionatissimo cugino, Your affectionate cousin3 ( formula di cortesia) Your: Vostra Eminenza, Santità, Your Eminence, Holiness; Vostra Maestà, Altezza, Your Majesty, Highness; Vostra Signoria, Grazia, Your Lordship, Grace4 ( con uso predicativo) yours: è vostro questo dizionario?, is this dictionary yours?; questa stanza è nostra, non vostra, this room is ours, not yours◆ pron.poss.1 yours: il nostro appartamento è più piccolo del vostro, our flat is smaller than yours; questi sono i nostri posti, i vostri sono nella fila più avanti, these are our seats, yours are in the row in front2 ( in espressioni ellittiche): abbiamo ricevuto la Vostra del 5 corr., we have received your letter of the 5th inst.; sto dalla vostra, I'm on your side; ne avete fatto un'altra delle vostre?, have you been up to your old tricks again?; anche voi avete avuto le vostre, you've had your share too◆ s.m.1 vivete del vostro, you live on your own income; ci rimettete del vostro, you'll lose your own money2 ( partitivo): qualcosa, niente di vostro, something, nothing of your own; in questo lavoro non ci avete messo molto di vostro, you haven't put much of your own into this work3 pl. i vostri, your family (o your relatives o fam. your folks); ( partigiani, seguaci) your supporters // domani sera sarò dei vostri, I'll be with you tomorrow evening.* * *['vɔstro] vostro (-a)1. agg poss2. pron possil(la) vostro(a) — yours, your own
3. sm1)2)i vostri smpl — (famiglia) your family
4. sfla vostra — (opinione) your view
l'ultima vostra — (Comm : lettera) your most recent letter
alla vostra! — (brindisi) here's to you!, your health!
* * *1) yourvostro padre, -a madre — your father, mother
2) (formula di cortesia) yourVostra Eminenza, Vostra Grazia — Your Eminence, Your Grace
affettuosi saluti dal vostro Enzo — yours affectionately, Enzo; love, Enzo
4) il vostro, f. la vostra, m.pl. i vostri, f.pl. le vostre pronome possessivo5) yoursalla -a! — cheers! here's to your health o to you!
i -i — (genitori) your parents; (parenti) your relatives
••la -a del 3 marzo — comm. your letter of o dated 3rd of March
Note:v. la nota della voce mio* * *vostrov. la nota della voce mio.1 your; vostro padre, -a madre your father, mother; la -a casa your house; un vostro amico a friend of yours; questa valigia è -a this suitcase is yours; avete un alloggio (tutto) vostro? have you got a flat of your own?2 (formula di cortesia) your; Vostra Eminenza, Vostra Grazia Your Eminence, Your Grace3 (nelle lettere) affettuosi saluti dal vostro Enzo yours affectionately, Enzo; love, Enzo1 yours; preferisco la -a I prefer yours2 (in espressioni ellittiche) avete detto la -a you've had your say; alla -a! cheers! here's to your health o to you! i -i (genitori) your parents; (parenti) your relatives; non potrò essere dei -i I won't be able to join you; la -a del 3 marzo comm. your letter of o dated 3rd of March; ci avete rimesso del vostro you paid out of your pockets. -
6 majesty
['mædʒəstɪ]1) (of building, scenery) maestosità f.2) (royal authority) maestà f.Her, His Majesty — Sua Maestà
Her, His Majesty's government — il governo di Sua Maestà (britannica)
* * *['mæ‹əsti]plural - majesties; noun1) (greatness; impressive dignity: the majesty of God.) maestà2) ((with capital: with His, Your etc) a title used when speaking to or of a king or queen: Her Majesty the Queen: Their Majesties: Your Majesty.) Maestà•- majestic- majestically* * *majesty /ˈmædʒəstɪ/n.1 [u] maestà; maestosità; imponenza3 maestà: Your Majesty, Vostra Maestà; His (o Her) Majesty, Sua Maestà; Their Majesties, le loro Maestà; i sovrani.* * *['mædʒəstɪ]1) (of building, scenery) maestosità f.2) (royal authority) maestà f.Her, His Majesty — Sua Maestà
Her, His Majesty's government — il governo di Sua Maestà (britannica)
-
7 vostro
agg. e pron. poss.1.ваш (o non si traduce)l'eminenza vostra... — ваше Святейшество...
la signoria vostra dovrà provvedere al pagamento entro i termini previsti — в указанный срок Вам надлежит уплатить...
2.•◆
in risposta alla vostra... — в ответ на ваше письмо... -
8 величество
( титулование) maestà ж.ваше величество — Vostra Maestà; Maestà!, Sire! ( при обращении)
* * *с.(с местоимениями "ваше", "их", "его", "её" - титулование)Ваше (Его, Её) вели́чество(!) — (Sua) maesta(!)
* * *ngener. maesta (титулование) -
9 V.M.
V.M. 1. Vostra Maestà (Votre Majesté). 2. valor militare (mérite militaire). 3. Vostra Magnificenza ( titolo di principi) (Votre Altesse). -
10 V.M.
2) сокр. от Vostra Maestà Ваше Величество -
11 nostro
1. adj ouri nostri genitori pl our parentsun nostro amico a friend of ours2. pron: il nostro ours* * *nostro agg.poss. di 1a pers.pl.1 our; ( nostro proprio) our own: la nostra casa, our house; i nostri genitori, our parents; abbiamo fatto il nostro dovere, we did our duty; sono i nostri migliori amici, they are our best friends; abbiamo ripreso le nostre vecchie abitudini, we have got back into our old habits; sono venuti spesso a casa nostra, they have often been to our house; vorremmo avere una casa nostra, we would like to have a house of our own // un nostro parente, a relative of ours; alcuni nostri amici, some friends of ours; in questo nostro paese, in this country of ours // Nostro Signore, Our Lord // in vece nostra, in our place (o instead of us o form. in our stead) // fatelo per amor nostro, do it for our sake2 ( con uso predicativo) ours: questo giardino è nostro, this garden is ours; quelle lettere non sono nostre, those letters aren't ours3 (pl. di maestà) our: è nostro preciso desiderio che..., it is our express wish that...4 ( in espressioni ellittiche): la nostra del 10 corr., our letter of the 10th inst.; anche noi abbiamo le nostre, we've got our own troubles; è sempre dalla nostra, he is always on our side; stiamo sulle nostre, we keep ourselves to ourselves◆ pron.poss.1 ours: la loro casa è proprio di fronte alla nostra, their house is right opposite ours; questo è un modo di vedere molto diverso dal nostro, this is a very different outlook from ours // il Nostro, ( riferito a scrittore o artista di cui si sta parlando) the author2 pl.: i nostri, our family (o our relatives o fam. our folks); ( partigiani, seguaci) our supporters; ( soldati) our soldiers (o our men o our side); sarai dei nostri domani sera?, will you join us tomorrow evening? // arrivano i nostri!, here come the goodies!◆ s.m.: campiamo del nostro, we earn our own living; non vorremmo rimetterci del nostro, we wouldn't like to lose any of our own money.* * *['nɔstro] nostro (-a)1. agg possa casa nostra — at our house, at home
2. pron possil(la) nostro(a) ecc — ours, our own
è questa la vostra macchina? - no, la nostra è nera — is this your car? - no, ours is black
3. pron poss m1)2)i nostri — (famiglia) our family, (amici) our own people, our side
4. pron poss fla nostra — (opinione) our view
è dalla nostra — (parte) he's on our side
anche noi abbiamo avuto le nostre — (disavventure) we've had our problems too
alla nostra! — (brindisi) to us!
* * *Ex:- a madre — our motheralcuni -i insegnanti — some of our teachers, some teachers of oursnon abbiamo una casa -a — we haven't got a house of our own II il nostro, f. la nostra, m.pl. i nostri, f.pl. le nostre pronome possessivo/Ex:1) oursla -a del 3 maggio — comm. our letter of o dated May 3rd
i -i — (genitori) our parents
••arrivano i -i! — our troops o soldiers are coming!
Note:v. la nota della voce mio* * *nostrov. la nota della voce mio.our; - a madre our mother; la -a casa our house; una -a amica a friend of ours; alcuni -i insegnanti some of our teachers, some teachers of ours; questa valigia è -a this suitcase is ours; non abbiamo una casa -a we haven't got a house of our own II il nostro, f. la nostra, m.pl. i nostri, f.pl. le nostre1 ours; un mestiere come il nostro a job like ours; la loro macchina è rossa ma la -a è blu their car is red but ours is blue; il nostro non è un compito facile ours is not an easy task2 (in espressioni ellittiche) alla -a! cheers! sta dalla -a he is on our side; abbiamo detto la -a we've had our say; la -a del 3 maggio comm. our letter of o dated May 3rd; i -i (genitori) our parents; sei dei -i? are you with us? will you join our side? sei dei -i martedì? will you join us on Tuesday? arrivano i -i! our troops o soldiers are coming! non vorremmo rimetterci del nostro we would't like to lose any of our money; viviamo del nostro we live on our own income. -
12 concedo
con-cēdo, cessī, cessum, ere, sich aufmachend, Platz machend treten = abtreten (abziehen), beiseite treten od. gehen, das Feld räumen, sich aus dem Staube machen, davongehen, sich hinwegbegeben, sich zurückziehen, entweichen, u. mit Beziehung auf das Ziel hintreten, sich hinbegeben, wohin übergehen, I) eig.: a) übh.: α) v. leb. Wesen: concedite atque abscedite onmes; de via decedite, geht alle beiseite! macht Platz! geht aus dem Wege! Plaut.: tempus est concedere, Ter. – m. ab od. m. ex u. Abl., od. m. bl. Abl., ab alqo, Plaut.: a foribus, Plaut.: superis ab oris, von der Oberwelt, Verg.: v. Lebl., iamque dies caelo concesserat, Verg. – m. Advv., m. ad u. in m. Akk., m. trans u. Akk. u. bl. Abl. (woher?) u. bl. Acc. loc. (wohin?), huc concede aliquantum, Plaut.: huc tandem concede, Verg.: huc concessero, Ter.: hic dum abit huc concessero, Caecil. com. fr.: interea concedite istuc, Plaut.: c. procul, Afran. com. fr.: c. retro, Curt. u. Tac.: ad ianuam concessero, Plaut.: concede ad dexteram! Ter.: c. in turbam, Hor.: c. in Iunonis Laciniae delubrum, Liv.: c. in hiberna, Liv.: Carthaginem novam in hiberna, Liv.: c. in arcem, Liv. u. Curt. (s. Drak. Liv. 5, 39, 9. Mützell Curt. 3, 4 [9], 5): c. trans Rhenum, Tac. – concede hinc a foribus paulum istorsum, Ter.: ab alcis oculis aliquo (irgendwohin), Cic.: c. ab Ethopia in altiorem tumulum, Liv.: c. ex praetorio in tabernaculum suum, Liv.: concedam hinc intro, Ter.: concedere aliquantisper hinc mi intro lubet, Plaut.: concede hinc domum, Ter.: rus concessuram (esse) hinc, Ter.: m. Dat. (wohin? wozu?), cenae nuptiali, Apul. met. 6, 10. – m. 1. Supin., c. Argos habitatum (um da zu w.), Nep. Them. 8, 1. – m. cum u. Abl., cum coniugibus ac liberis in arcem Capitoliumque, Liv.: cum alqo Neapolim, Gell. – m. per u. Akk. der Pers. (durch jmd. = auf jmds. Betrieb), c. ad victorem per Flavium Sabinum, übergehen, Tac. – β) v. Lebl.: ipsae rursus concedite silvae! fahret hin, ihr W.! Verg.: docet, unde fulmen venerit, quo concesserit, Cic.: vita per auras maesta concessit ad manes, Verg.: neque nox quoquam concedit die (= diei), weicht irgendwohin vor dem T., Plaut. Amph. 276. – b) insbes.: α) einem andern Platz machend aus einem Orte gehen, ausziehen, ex aedibus, Ter. Hec. 679. – β) einen Ort aufgebend abziehen, einen Ort usw. aufgeben, räumen, gew. im Pass. (unpers.), metu concessum (esse) barbarus ratus, Liv. – m. Abl. (von wo?), post... cedendo in angulum Bruttium ceterā Italiā concessum, Liv. 28, 12, 6 (wo post conc. subst. = nach der Räumung des übrigen It.). – m. Dat. (wem?), Samnium, quo iam tamquam trans Hiberum agro Poenis concessum sit, Liv. – u. c. vitā, aus dem Leben scheiden = sterben, Tac. – mit Abl. (durch), concessit vitā Burrus, incertum valetudine, an veneno, Tac.: u. so auch absol., quandoque concessero, Tac. (s. Nipperd. Tac. ann. 2, 71).
II) übtr.: A) sich verziehen, dahinschwinden, tumor omnis et irae concessere deûm, Verg. Aen. 8, 41.
B) m. Advv. od. m. in u. Akk. = wohin übergehen, a) in ein Verhältnis, einen Zustand sich begeben, sich fügen, sich zurückziehen, in deditionem, Liv.: prope in voluntariam deditionem, Liv. (s. Drak. Liv. 39, 2, 4): in matrimonium fratris, Iustin.: in gratiam alcis, Arnob.: in privatam vitam, Eutr. – b) einer Meinung, Partei usw. beitreten, zu ihr übertreten, in Attali sententiam, Liv.: u. in hanc sententiam, Liv.: in partes, Tac.: in illos, ihnen beipflichten, Cic. fr. – unpers., ut in sententiam Pisonis concederetur, Tac.: concessum in condiciones, ut etc., Liv. – c) an od. auf jmd. od. etwas übergehen = kommen, jmdm. od. einer Sache anheimfallen, zuteil werden, ne omne belli decus illuc concederet, Tac.: mulier coniuncta viro concedit in unum, Lucr.: cum in fatum concederet, bei herannahendem Tode, Modest. dig. 34, 3, 20. – u. so von Staaten, Ländern, Völkern u. von Parteien, c. in alcis dicionem, voluntate in alcis dicionem, Liv.: in alcis ius atque dicionem, Sall.: in alcis ius dicionemque, in alcis imperium, Iustin., in alcis dicionem imperiumque, Liv. (s. Drak. Liv. 38, 16, 9): in paucorum dominationem, Sall. fr.: in paucorum potentium gratiam, Sall. fr.: itaque concessere illuc omnes, at mox, si vostra receperitis, ad vos plerique, gingen alle auf die Gegenseite über, werden aber... zu euch zurückkehren, Sall. fr.: c. in Tyrias leges, sich der karthagischen Herrschaft unterwerfen, Sil. – Edessa et Beroea eodem concesserunt, kamen ebendahin (= wurden zu demselben Landesteil geschlagen), Liv. 45, 29, 9. – d) in etw. übergehen = aufgehen in usw., sich verlieren unter usw., victi omnes in gentem nomenque imperantium concessere, Sall. Iug. 18, 12.
C) zurücktreten, abtreten, 1) v. intr.: a) sich fügend, sich unterordnend, gew. m. Dat. (wem?), α) der Übermacht u. den nötigenden Umständen weichen, das Feld räumen, sich fügen, sich in etw. ergeben, Casina concedit homini nemini, Plaut.: voluptas concedit dignitati, Cic.: cedant arma togae, concedat laurea laudi, Cic. poët.: magnitudini medicinae doloris magnitudo concedit, Cic.: c. obsidioni, der B. weichen = den Belagerten keine Hilfe leisten (Ggstz. prohibere obsidionem), Tac.: c. naturae, euphem. = eines natürlichen Todes sterben, Sall. Iug. 14, 15: ebenso c. fato, Tac. ann. 2, 71. Plin. pan. 11, 3 (vgl. cedere fato, Liv. 26, 13, 17): u. c. magnis fatis, Val. Flacc. 1, 554. – unpers., m. de u. Abl., concessum propemodum de victoria, Liv.: aut hostibus aut civibus de victoria concedendum esse, Liv. – β) dem Willen, der Forderung, dem Urteil, der Behauptung jmds. sich fügen, sich unterordnen, nachgeben, beipflichten (Ggstz. repugnare), numquamne hodie concedes mihi? Ter.: c. iurisconsultis, Cic.: alcis postulationi, Cic.: veris, der Wahrheit die Ehre geben (συγχωρειν τη ἀλθεία), Hor. – u. c. inter se, sich einigen, Tac. ann. 2, 30. – mit de u. Abl., de qua (levitate Asiae) nos et libenter et facile concedimus, die wir... zugestehen, Cic.: concessum (unpers.) ab nobilitate plebi de consule plebeio, Liv. – u. absol., dissuadente primo Vercingetorige, post concedente, Caes.: Caesar concedendum non putabat, Caes. – γ) dem Vorrange, den Vorzügen weichen = jmdm. od. einer Sache nachstehen, den Vorrang od. Vorzug einräumen, -zugestehen, -lassen, gegen jmd. od. etw. zurücktreten (s. Kritz u. Fabri Sall. Iug. 11, 4), a me vero sic diligitur (Servius tuus), ut tibi uni concedam, praeterea nemini, Cic.: sese unis Suebis concedere, Caes.: c. aetati, Sall.: u. (unpers.) Sulla, cuius facundiae, non aetati a Manlio concessum, Sall. – mit de u. Abl., vix alci de familiaritate, Cic.: magistro tantulum de arte, Cic.: u. (unpers.) concessum propalam de virtute ac gloria esse, Liv. – mit in u. Abl., neque ei quicquam in desperatione concedo, Cic. – mit bl. Abl. (in, an), nemini in illa causa studio et cupiditate, Cic.: nec amore in hanc patriam nobis concedunt, Tac. – absol., nec, si muneribus certes, concedat Iollas, Verg.: is, concedentibus omnibus, qui cum Varrone certaverant, collega datur consuli, Liv. – b) aufgebend, nachlassend, α) in bezug auf ein Recht, zurücktreten, verzichten, de suo iure paululum, Ter. adelph. 217 (vgl. Cic. de off. 2, 64 paulum nonnumquam de suo iure decedere). – β) in bezug auf Ahndung, Strafe, es jmdm. od. einen Fehler jmdm. hingehen lassen = gegen jmd. od. etw. nachsichtig sein, etw. nachsehen = verzeihen, poëtae non ignoscit, nobis concedit, Cic.: alienis peccatis, Cic.: temere dicto, Cic.: vitio, Hor.: multa virtuti eorum concedens, Caes.: id ipsum factum, propter quod sibi reus concedit, reus putat oportere, Cic.: num eāre (deshalb) concedi reo conveniat, quod (weil) alieno inductu fecerit, Cornif. rhet.: absol., dat tibi iustam excusationem, prope ut concedendum atque ignoscendum videatur, Cic.
2) v. tr.: a) überlassend, zugestehend abtreten, einräumen: α) übh., aus freiem Willen, aus Güte, Nachsicht, Gnade überlassen, zugestehen, erlauben, gestatten (Ggstz. negare, denegare), alci sedes suas, Cic. (u. im Passiv, sedes habere in Gallia ab ipsis concessas, Caes.): pueris ludum tempestivum, Hor.: praedam militibus, Caes.: alci libertatem in alqa re, Cic.: alci libertatem, Caes. (u. im Passiv, illa dono deûm concessa libertas, Ps. Quint. decl.): alci vitam, Hirt. b.G.: alci impunitatem, Caes.: crimen gratiae, die Anklage der G. gestatten = die Ankl. um der G. willen übernehmen, Cic.: concedendo omnia, durch uneingeschränkte Zugeständnisse (Konzessionen), Liv. – mit Prädik.-Acc. des Partic. Fut. Pass., zB. bona quaedam proscriptorum diripienda, Cic. – m. ad od. (selten) in u. Akk., oppidum militibus ad diripiendum, Caes.: alteram partem eius vici Gallis ad hiemandum, Caes.: Calydona Dianae in iras, zur Befriedigung ihres Zorns, Verg. – m. folg. Infin., mediocribus esse poëtis c., Hor.: di faciles, peccasse semel concedite tuto (Adv.), Ov.: servis c. pueros huius aetatis verberare, Curt.: klass. nur im Passiv, de re publica nisi per concilium loqui non conceditur, Caes.: conceditur commune quiddam dicere, Cic.: si videre concessum sit, Cic.: ingemiscere non numquam viro concessum est, Cic.: concessum (esse) sibi transire in Asiam, Liv.: quamquam poëtis furere concessum est, Plin. ep.: u. persönl., fatis numquam concessa moveri Camerina, dem es niemals durchs Schicksal vergönnt war umgewandelt zu werden, Verg. Aen. 3, 700 (vgl. no. δ aus. Cic. Caecin. 44). – mit folg. ut u. Konj., concessit ei, ut regnaret, Enn. fr.: concedo tibi, ut ea praetereas, quae etc., Cic.: petiisse a matertera, ut sibi concederet, ut in eius sella requiesceret, Cic.: non prius Viridovicem reliquosque duces ex concilio dimittunt, quam ab his sit concessum, arma uti capiant et ad castra contendant, Caes.: u. (mit Ironie) concedant, ut hi viri boni fuerint, mögen (gütigst) erlauben, daß usw., Cic. – m. qui u. Konj., nemini concedo, qui (daß er) tibi vetustate necessitudinis potior possit esse, Cic. ep. 10, 3, 2: u. so ibid. 4, 3, 1. – mit ne u. Konj., unum illud orat, ut timori suo concedatur (nachgelassen werde), ne in conspectum veniat cuiusquam Romani, Hirt. b.G. 8, 48, 9. – mit folg. si u. Konj., ut ipsi concedi non oporteret, si in nostros fines impetum faceret, Caes. b.G. 1, 44, 8: ubi id a Caesare negatum et, palam si colloqui vellent, concessum est, Caes. b.c. 1, 84, 2. – u. scheinbar absol., consules neque concedebant neque valde repugnabant, Cic. ep. 1, 2, 2: Boios petentibus Aeduis... ut in finibus suis collocarent, concessit (näml. ut collocarent), Caes. b. G. 1, 28, 5: u. m. folg. Ang. des Grundes, quod memoriā tenebat L. Cassium consulem occisum... concedendum non putabat, Caes. b.G. 1, 7, 4: ossa eius clam in Attica ab amicis sepulta, quoniam legibus non concederetur, quod proditionis esset damnatus, Nep. Them. 10, 5. – und parenthet., cetera lascivae faciant, concede, puellae, Ov. art. am. 1, 523: te, dulcis amice, reviset cum Zephyris, si concedes, et hirundine prima, Hor. ep. 1, 7, 13. – Partic. Perf. subst., concessa, ōrum, n., das Erlaubte, abhorrere a maiorum consuetudine atque concessis, Cic. Cael. 48: concessa petere, Verg. Aen. 5, 798: concessa amare, Ov. met. 9, 454. – β) der Übermacht od. den nötigenden Umständen weichend etwas einräumen, victoriam, Curt.: hosti victoriam, Iustin. – γ) dem Range od. Vorzuge nach sich unterordnend, Atheniensibus imperii maritimi principatum, Nep.: alci primas in dicendo partes, Cic. – dah. prägn. m. folg. ut u. Konj. = als Vorzug einräumen, nec vero histrionibus oratoribusque concedendum est, ut iis haec apta sint, nobis dissoluta, Cic. de off. 1, 129. – δ) eine Behauptung, Meinung einräumen, zugestehen, iam istuc (= istoc) coacti a te paulo ante concessimus, Cic. – m. folg. Acc. u. Infin. (Synon. dare; Ggstz. negare), age, iam concedo, non esse miseros, qui mortui sint, Cic.: cum summos deos esse concedamus, Cic.: M. Dasne aut mane animos post mortem aut morte ipsā interire? A. Do vero. M. Quid si maneant? A. Beatos esse concedo, Cic. – im Passiv, persönl., haec ubi concedentur esse facta, ibi vis facta negabitur? Cic. Caecin. 44. – parenthet. beim einräumenden Konj., concedo, forsitan aliquis aliquando eiusmodi quippiam fecerit, Cic.: quare concedo sit dives, Catull. – scheinbar absol., beatos esse deos sumpsisti. Concedimus (verst. beatos esse deos), Cic.: faciet quod oportet, concedo (nun gut!), Sen. – b) aufgebend: α) aufgeben = fahrenlassen, opfern, Siciliam, Liv.: partem octavam pretii, Plin. ep. – m. Dat. (wem zugunsten? wem zuliebe?), alci auguratus petitionem, Cic.: u. rei publicae dolorem atque amicitias suas, Cic. – dah. alqm alci, jmd. (einen Straffälligen) einem zuliebe frei-, loslassen, begnadigen, ut concessisti illum senatui, sic da hunc populo, Cic.: c. huic sororis filium et Q. Ciceronem, Nep.: falsi damnatum Marcellum senatui rei publicaeque, Cic.: alqm alcis precibus, einen auf jmds. Bitten begnadigen, Tac.: u. im Passiv, Montanus patri concessus est, Tac. – β) aus Nachsicht, Gnade hingehen lassen = verzeihen, haec omnia remitto atque concedo, Cic. – mit Dat. (wem?), omnibus omnia peccata et maleficia, Cic.: alci delicta maiora, Cic.: u. mit Dat. (wem zuliebe? wem zu Gefallen?), in iudicando peccata liberûm misericordiae parentum, Cic. Vgl. Ruperti Tac. ann. 1, 7, 8. Duker Flor. 3, 5, 10.
-
13 concedo
con-cēdo, cessī, cessum, ere, sich aufmachend, Platz machend treten = abtreten (abziehen), beiseite treten od. gehen, das Feld räumen, sich aus dem Staube machen, davongehen, sich hinwegbegeben, sich zurückziehen, entweichen, u. mit Beziehung auf das Ziel hintreten, sich hinbegeben, wohin übergehen, I) eig.: a) übh.: α) v. leb. Wesen: concedite atque abscedite onmes; de via decedite, geht alle beiseite! macht Platz! geht aus dem Wege! Plaut.: tempus est concedere, Ter. – m. ab od. m. ex u. Abl., od. m. bl. Abl., ab alqo, Plaut.: a foribus, Plaut.: superis ab oris, von der Oberwelt, Verg.: v. Lebl., iamque dies caelo concesserat, Verg. – m. Advv., m. ad u. in m. Akk., m. trans u. Akk. u. bl. Abl. (woher?) u. bl. Acc. loc. (wohin?), huc concede aliquantum, Plaut.: huc tandem concede, Verg.: huc concessero, Ter.: hic dum abit huc concessero, Caecil. com. fr.: interea concedite istuc, Plaut.: c. procul, Afran. com. fr.: c. retro, Curt. u. Tac.: ad ianuam concessero, Plaut.: concede ad dexteram! Ter.: c. in turbam, Hor.: c. in Iunonis Laciniae delubrum, Liv.: c. in hiberna, Liv.: Carthaginem novam in hiberna, Liv.: c. in arcem, Liv. u. Curt. (s. Drak. Liv. 5, 39, 9. Mützell Curt. 3, 4 [9], 5): c. trans Rhenum, Tac. – concede hinc a foribus paulum istorsum, Ter.: ab alcis oculis aliquo (irgendwohin), Cic.: c. ab Ethopia in altiorem tumulum, Liv.: c. ex————praetorio in tabernaculum suum, Liv.: concedam hinc intro, Ter.: concedere aliquantisper hinc mi intro lubet, Plaut.: concede hinc domum, Ter.: rus concessuram (esse) hinc, Ter.: m. Dat. (wohin? wozu?), cenae nuptiali, Apul. met. 6, 10. – m. 1. Supin., c. Argos habitatum (um da zu w.), Nep. Them. 8, 1. – m. cum u. Abl., cum coniugibus ac liberis in arcem Capitoliumque, Liv.: cum alqo Neapolim, Gell. – m. per u. Akk. der Pers. (durch jmd. = auf jmds. Betrieb), c. ad victorem per Flavium Sabinum, übergehen, Tac. – β) v. Lebl.: ipsae rursus concedite silvae! fahret hin, ihr W.! Verg.: docet, unde fulmen venerit, quo concesserit, Cic.: vita per auras maesta concessit ad manes, Verg.: neque nox quoquam concedit die (= diei), weicht irgendwohin vor dem T., Plaut. Amph. 276. – b) insbes.: α) einem andern Platz machend aus einem Orte gehen, ausziehen, ex aedibus, Ter. Hec. 679. – β) einen Ort aufgebend abziehen, einen Ort usw. aufgeben, räumen, gew. im Pass. (unpers.), metu concessum (esse) barbarus ratus, Liv. – m. Abl. (von wo?), post... cedendo in angulum Bruttium ceterā Italiā concessum, Liv. 28, 12, 6 (wo post conc. subst. = nach der Räumung des übrigen It.). – m. Dat. (wem?), Samnium, quo iam tamquam trans Hiberum agro Poenis concessum sit, Liv. – u. c. vitā, aus dem Leben scheiden = sterben, Tac. – mit Abl. (durch), concessit vitā Burrus, incertum valetudine,————an veneno, Tac.: u. so auch absol., quandoque concessero, Tac. (s. Nipperd. Tac. ann. 2, 71).II) übtr.: A) sich verziehen, dahinschwinden, tumor omnis et irae concessere deûm, Verg. Aen. 8, 41.B) m. Advv. od. m. in u. Akk. = wohin übergehen, a) in ein Verhältnis, einen Zustand sich begeben, sich fügen, sich zurückziehen, in deditionem, Liv.: prope in voluntariam deditionem, Liv. (s. Drak. Liv. 39, 2, 4): in matrimonium fratris, Iustin.: in gratiam alcis, Arnob.: in privatam vitam, Eutr. – b) einer Meinung, Partei usw. beitreten, zu ihr übertreten, in Attali sententiam, Liv.: u. in hanc sententiam, Liv.: in partes, Tac.: in illos, ihnen beipflichten, Cic. fr. – unpers., ut in sententiam Pisonis concederetur, Tac.: concessum in condiciones, ut etc., Liv. – c) an od. auf jmd. od. etwas übergehen = kommen, jmdm. od. einer Sache anheimfallen, zuteil werden, ne omne belli decus illuc concederet, Tac.: mulier coniuncta viro concedit in unum, Lucr.: cum in fatum concederet, bei herannahendem Tode, Modest. dig. 34, 3, 20. – u. so von Staaten, Ländern, Völkern u. von Parteien, c. in alcis dicionem, voluntate in alcis dicionem, Liv.: in alcis ius atque dicionem, Sall.: in alcis ius dicionemque, in alcis imperium, Iustin., in alcis dicionem imperiumque, Liv. (s. Drak. Liv. 38, 16, 9): in paucorum dominationem, Sall. fr.: in paucorum po-————tentium gratiam, Sall. fr.: itaque concessere illuc omnes, at mox, si vostra receperitis, ad vos plerique, gingen alle auf die Gegenseite über, werden aber... zu euch zurückkehren, Sall. fr.: c. in Tyrias leges, sich der karthagischen Herrschaft unterwerfen, Sil. – Edessa et Beroea eodem concesserunt, kamen ebendahin (= wurden zu demselben Landesteil geschlagen), Liv. 45, 29, 9. – d) in etw. übergehen = aufgehen in usw., sich verlieren unter usw., victi omnes in gentem nomenque imperantium concessere, Sall. Iug. 18, 12.C) zurücktreten, abtreten, 1) v. intr.: a) sich fügend, sich unterordnend, gew. m. Dat. (wem?), α) der Übermacht u. den nötigenden Umständen weichen, das Feld räumen, sich fügen, sich in etw. ergeben, Casina concedit homini nemini, Plaut.: voluptas concedit dignitati, Cic.: cedant arma togae, concedat laurea laudi, Cic. poët.: magnitudini medicinae doloris magnitudo concedit, Cic.: c. obsidioni, der B. weichen = den Belagerten keine Hilfe leisten (Ggstz. prohibere obsidionem), Tac.: c. naturae, euphem. = eines natürlichen Todes sterben, Sall. Iug. 14, 15: ebenso c. fato, Tac. ann. 2, 71. Plin. pan. 11, 3 (vgl. cedere fato, Liv. 26, 13, 17): u. c. magnis fatis, Val. Flacc. 1, 554. – unpers., m. de u. Abl., concessum propemodum de victoria, Liv.: aut hostibus aut civibus de victoria concedendum esse, Liv. – β) dem Wil-————len, der Forderung, dem Urteil, der Behauptung jmds. sich fügen, sich unterordnen, nachgeben, beipflichten (Ggstz. repugnare), numquamne hodie concedes mihi? Ter.: c. iurisconsultis, Cic.: alcis postulationi, Cic.: veris, der Wahrheit die Ehre geben (συγχωρειν τη ἀλθεία), Hor. – u. c. inter se, sich einigen, Tac. ann. 2, 30. – mit de u. Abl., de qua (levitate Asiae) nos et libenter et facile concedimus, die wir... zugestehen, Cic.: concessum (unpers.) ab nobilitate plebi de consule plebeio, Liv. – u. absol., dissuadente primo Vercingetorige, post concedente, Caes.: Caesar concedendum non putabat, Caes. – γ) dem Vorrange, den Vorzügen weichen = jmdm. od. einer Sache nachstehen, den Vorrang od. Vorzug einräumen, -zugestehen, -lassen, gegen jmd. od. etw. zurücktreten (s. Kritz u. Fabri Sall. Iug. 11, 4), a me vero sic diligitur (Servius tuus), ut tibi uni concedam, praeterea nemini, Cic.: sese unis Suebis concedere, Caes.: c. aetati, Sall.: u. (unpers.) Sulla, cuius facundiae, non aetati a Manlio concessum, Sall. – mit de u. Abl., vix alci de familiaritate, Cic.: magistro tantulum de arte, Cic.: u. (unpers.) concessum propalam de virtute ac gloria esse, Liv. – mit in u. Abl., neque ei quicquam in desperatione concedo, Cic. – mit bl. Abl. (in, an), nemini in illa causa studio et cupiditate, Cic.: nec amore in hanc patriam nobis concedunt, Tac. – absol., nec, si muneribus certes, concedat————Iollas, Verg.: is, concedentibus omnibus, qui cum Varrone certaverant, collega datur consuli, Liv. – b) aufgebend, nachlassend, α) in bezug auf ein Recht, zurücktreten, verzichten, de suo iure paululum, Ter. adelph. 217 (vgl. Cic. de off. 2, 64 paulum nonnumquam de suo iure decedere). – β) in bezug auf Ahndung, Strafe, es jmdm. od. einen Fehler jmdm. hingehen lassen = gegen jmd. od. etw. nachsichtig sein, etw. nachsehen = verzeihen, poëtae non ignoscit, nobis concedit, Cic.: alienis peccatis, Cic.: temere dicto, Cic.: vitio, Hor.: multa virtuti eorum concedens, Caes.: id ipsum factum, propter quod sibi reus concedit, reus putat oportere, Cic.: num eāre (deshalb) concedi reo conveniat, quod (weil) alieno inductu fecerit, Cornif. rhet.: absol., dat tibi iustam excusationem, prope ut concedendum atque ignoscendum videatur, Cic.2) v. tr.: a) überlassend, zugestehend abtreten, einräumen: α) übh., aus freiem Willen, aus Güte, Nachsicht, Gnade überlassen, zugestehen, erlauben, gestatten (Ggstz. negare, denegare), alci sedes suas, Cic. (u. im Passiv, sedes habere in Gallia ab ipsis concessas, Caes.): pueris ludum tempestivum, Hor.: praedam militibus, Caes.: alci libertatem in alqa re, Cic.: alci libertatem, Caes. (u. im Passiv, illa dono deûm concessa libertas, Ps. Quint. decl.): alci vitam, Hirt. b.G.: alci impunitatem, Caes.: crimen gratiae,————die Anklage der G. gestatten = die Ankl. um der G. willen übernehmen, Cic.: concedendo omnia, durch uneingeschränkte Zugeständnisse (Konzessionen), Liv. – mit Prädik.-Acc. des Partic. Fut. Pass., zB. bona quaedam proscriptorum diripienda, Cic. – m. ad od. (selten) in u. Akk., oppidum militibus ad diripiendum, Caes.: alteram partem eius vici Gallis ad hiemandum, Caes.: Calydona Dianae in iras, zur Befriedigung ihres Zorns, Verg. – m. folg. Infin., mediocribus esse poëtis c., Hor.: di faciles, peccasse semel concedite tuto (Adv.), Ov.: servis c. pueros huius aetatis verberare, Curt.: klass. nur im Passiv, de re publica nisi per concilium loqui non conceditur, Caes.: conceditur commune quiddam dicere, Cic.: si videre concessum sit, Cic.: ingemiscere non numquam viro concessum est, Cic.: concessum (esse) sibi transire in Asiam, Liv.: quamquam poëtis furere concessum est, Plin. ep.: u. persönl., fatis numquam concessa moveri Camerina, dem es niemals durchs Schicksal vergönnt war umgewandelt zu werden, Verg. Aen. 3, 700 (vgl. no. δ aus. Cic. Caecin. 44). – mit folg. ut u. Konj., concessit ei, ut regnaret, Enn. fr.: concedo tibi, ut ea praetereas, quae etc., Cic.: petiisse a matertera, ut sibi concederet, ut in eius sella requiesceret, Cic.: non prius Viridovicem reliquosque duces ex concilio dimittunt, quam ab his sit concessum, arma uti capiant et ad castra contendant, Caes.: u. (mit Ironie)————concedant, ut hi viri boni fuerint, mögen (gütigst) erlauben, daß usw., Cic. – m. qui u. Konj., nemini concedo, qui (daß er) tibi vetustate necessitudinis potior possit esse, Cic. ep. 10, 3, 2: u. so ibid. 4, 3, 1. – mit ne u. Konj., unum illud orat, ut timori suo concedatur (nachgelassen werde), ne in conspectum veniat cuiusquam Romani, Hirt. b.G. 8, 48, 9. – mit folg. si u. Konj., ut ipsi concedi non oporteret, si in nostros fines impetum faceret, Caes. b.G. 1, 44, 8: ubi id a Caesare negatum et, palam si colloqui vellent, concessum est, Caes. b.c. 1, 84, 2. – u. scheinbar absol., consules neque concedebant neque valde repugnabant, Cic. ep. 1, 2, 2: Boios petentibus Aeduis... ut in finibus suis collocarent, concessit (näml. ut collocarent), Caes. b. G. 1, 28, 5: u. m. folg. Ang. des Grundes, quod memoriā tenebat L. Cassium consulem occisum... concedendum non putabat, Caes. b.G. 1, 7, 4: ossa eius clam in Attica ab amicis sepulta, quoniam legibus non concederetur, quod proditionis esset damnatus, Nep. Them. 10, 5. – und parenthet., cetera lascivae faciant, concede, puellae, Ov. art. am. 1, 523: te, dulcis amice, reviset cum Zephyris, si concedes, et hirundine prima, Hor. ep. 1, 7, 13. – Partic. Perf. subst., concessa, ōrum, n., das Erlaubte, abhorrere a maiorum consuetudine atque concessis, Cic. Cael. 48: concessa petere, Verg. Aen. 5, 798: concessa amare, Ov. met. 9, 454. – β) der Übermacht od. den nöti-————genden Umständen weichend etwas einräumen, victoriam, Curt.: hosti victoriam, Iustin. – γ) dem Range od. Vorzuge nach sich unterordnend, Atheniensibus imperii maritimi principatum, Nep.: alci primas in dicendo partes, Cic. – dah. prägn. m. folg. ut u. Konj. = als Vorzug einräumen, nec vero histrionibus oratoribusque concedendum est, ut iis haec apta sint, nobis dissoluta, Cic. de off. 1, 129. – δ) eine Behauptung, Meinung einräumen, zugestehen, iam istuc (= istoc) coacti a te paulo ante concessimus, Cic. – m. folg. Acc. u. Infin. (Synon. dare; Ggstz. negare), age, iam concedo, non esse miseros, qui mortui sint, Cic.: cum summos deos esse concedamus, Cic.: M. Dasne aut mane animos post mortem aut morte ipsā interire? A. Do vero. M. Quid si maneant? A. Beatos esse concedo, Cic. – im Passiv, persönl., haec ubi concedentur esse facta, ibi vis facta negabitur? Cic. Caecin. 44. – parenthet. beim einräumenden Konj., concedo, forsitan aliquis aliquando eiusmodi quippiam fecerit, Cic.: quare concedo sit dives, Catull. – scheinbar absol., beatos esse deos sumpsisti. Concedimus (verst. beatos esse deos), Cic.: faciet quod oportet, concedo (nun gut!), Sen. – b) aufgebend: α) aufgeben = fahrenlassen, opfern, Siciliam, Liv.: partem octavam pretii, Plin. ep. – m. Dat. (wem zugunsten? wem zuliebe?), alci auguratus petitionem, Cic.: u. rei publicae dolorem atque amicitias suas, Cic. – dah.————alqm alci, jmd. (einen Straffälligen) einem zuliebe frei-, loslassen, begnadigen, ut concessisti illum senatui, sic da hunc populo, Cic.: c. huic sororis filium et Q. Ciceronem, Nep.: falsi damnatum Marcellum senatui rei publicaeque, Cic.: alqm alcis precibus, einen auf jmds. Bitten begnadigen, Tac.: u. im Passiv, Montanus patri concessus est, Tac. – β) aus Nachsicht, Gnade hingehen lassen = verzeihen, haec omnia remitto atque concedo, Cic. – mit Dat. (wem?), omnibus omnia peccata et maleficia, Cic.: alci delicta maiora, Cic.: u. mit Dat. (wem zuliebe? wem zu Gefallen?), in iudicando peccata liberûm misericordiae parentum, Cic. Vgl. Ruperti Tac. ann. 1, 7, 8. Duker Flor. 3, 5, 10. -
14 loro
1. pron soggetto theyoggetto themforma di cortesia, anche Loro you2. possessivo theirforma di cortesia, anche Loro youril loro amico their/your friendi loro genitori their/your parents3. pron: il loro theirsforma di cortesia, anche Loro yours* * *loro1 agg.poss.m. e f. 3a pers.pl.1 their; (loro proprio) their own: la loro madre, their mother; i loro figli, their children; non mi piace il loro atteggiamento, I don't like their attitude; sentivamo le loro voci, we could hear their voices; portano sempre i (loro) bambini con loro, they always take their children with them; siamo andati a casa loro, we went to their house; vorrebbero avere una casa loro, they'd like to have a house of their own; hanno comprato il terreno con i loro (propri) risparmi, they bought the land with their (own) savings; hanno un loro modo di vedere le cose, they have their own way of looking at things; vogliono sempre fare a modo loro, they always want to do things their way; tutto è accaduto sotto i loro (propri) occhi, everything happened before their very eyes // un loro cugino, a cousin of theirs; sono venuti con tre loro amici, they came with three friends of theirs; abbiamo ancora alcuni loro libri, we still have some books of theirs2 (formula di cortesia) your: le Loro Altezze, le Loro Maestà, Your (Royal) Highnesses, Your Majesties; Lor Signoria, Your Lordship; i signori sono pregati di esibire i loro passaporti, you are kindly requested to show your passports3 (con uso predicativo) theirs; (formula di cortesia) yours: l'appartamento è loro, the flat is theirs; la responsabilità è loro, non vostra, it's their responsibility, not yours; scusino, è loro questa valigia?, excuse me, is this case yours?◆ pron.poss.m. e f.pl.1 theirs; (formula di cortesia) yours: questa è la nostra stanza, quella è la loro, this is our room, that is yours; i nostri figli studiano, i loro lavorano, our children are studying, theirs are working; il mio parere non è diverso dal loro, my opinion is no different from theirs; noi abbiamo fatto le nostre scelte, altri faranno le loro, we've made our choices, others will make theirs2 (in espressioni ellittiche): abbiamo ricevuto la loro del 5 aprile, we have received your letter of 5th April; sta sempre dalla loro (parte), he's always on their side; ne hanno combinato una delle loro, they've (gone and) done it again; vogliono sempre dire la loro, they always want their say.loro2 pron.pers.m. e f. 3a pers.pl.1 (compl. ogg. e ind. di essi, esse) them: sto chiamando loro, non voi, I'm calling them, not you; dite loro di venire subito da me, tell them to come straight to me; hai pensato a loro?, have you thought of them?; partirò con loro, I'll leave with them; andiamo da loro stasera, we're going to see them this evening; di loro non sapevamo nulla, we knew nothing about them; sta a loro decidere, it's up to them to decide // uno di loro, one of them; alcuni di loro, some of them; nessuno di loro, none of them // il padre di loro, il di loro padre, their father2 (con funzione di sogg.) they: io verrò con voi, loro non hanno ancora deciso, I'm coming with you, they haven't decided yet; faremo quello che fanno loro, we'll do what they do; te l'hanno detto loro?, did they tell you?; tutti erano puntuali, loro arrivarono in ritardo, everyone else was on time, they came late; al ricevimento c'erano anche loro, they were at the reception too; in quella casa sono rimasti solo loro, they are the only ones left in that house; se loro credono di farmela, si sbagliano, if they think they can take me in, they're mistaken // loro due, tre, the two, three of them // beati loro!, lucky them! // partiti loro, tutto tornò come prima, once they'd left, everything got back to normal3 (con uso rafforzativo o enfatico): ''Non ne sappiamo nulla'' ''Neanche loro'', ''We don't know anything about it'' ''Neither do they'' // loro stessi, proprio loro, they... themselves (o they themselves): l'hanno ammesso loro stessi, they admitted it themselves (o they themselves admitted it)4 (con funzione predicativa) they, them: ''Chi è?'' ''Sono loro'', ''Who is it?'' ''It's them''; ''Siete stati voi?'' ''No, sono stati loro'', ''Was it you?'' ''No, it was them''; sono stati loro ad avvertirmi, it was they who told me (o they were the ones to tell me); se fossi (in) loro non mi muoverei, if I were them, I wouldn't move // dopo quell'esperienza, non sembravano più loro, after that experience they were never themselves again5 (sogg. e compl.) (formula di cortesia) you: come (loro) desiderano, as you wish; se loro vogliono accomodarsi..., would you like to come this way, please?; Egregi Signori, ci permettiamo di inviare Loro..., Dear Sirs, we take the liberty of sending you...* * *I ['loro] pron pers pl1) (complemento) them2) (sogg : al posto di "essi", "esse", con valore enfatico) theyprendeteli, sono loro — catch them, they're the ones
sono loro, apri la porta — it's them, open the door
sono stati loro a dirmelo — they told me themselves, it was they frm o them who told me
hanno ragione loro, non tu — they are right, not you
3) (nelle comparazioni: sogg) they, them, (complemento) themII ['loro] pron pers plne so quanto loro — I know as much as they do, I know as much as them
(forma di cortesia) (anche: Loro)1) youchiedo lor signori di seguirmi — be so good as to follow me, (if you would) gentlemen
2) (nelle comparazioni) youIII ['loro]1. agg poss invil(la) loro; i(le) loro
1) their2) (forma di cortesia), (anche: Loro) your2. pron poss invil(la) loro; i(le) loro
1) theirs2) (forma di cortesia), (anche: Loro) yours3)i loro — (famiglia) their family, (amici) their own people
siamo dei loro; stiamo dalla loro — (parte) we're on their side, we're with them
* * *['loro] 1.loro vanno al cinema, io no — they go to the cinema, I don't
2) (complemento oggetto) them3) (complemento di termine) themio lavoro più di loro — I work more than they do o than them
5) (forma di cortesia) you2.aggettivo possessivo invariabile1) their; (quando è preceduto da un articolo, quest'ultimo non si traduce)un loro amico, uno dei loro amici — a friend of theirs
alcuni loro insegnanti — some of their teachers, some teachers of theirs
2) (forma di cortesia) your3) il loro, la loro, i loro, le loro pronome possessivo invariabile theirsla nostra casa è più grande della loro — our house is bigger than theirs; (in espressioni ellittiche)
è dei loro — (familiari, alleati, compagni) he's one of them
* * *loro/'loro/I pron.pers.pl.1 (soggetto) they (in inglese va sempre espresso); loro vanno al cinema, io no they go to the cinema, I don't; loro due the two of them2 (complemento oggetto) them; sto cercando loro I'm looking for them3 (complemento di termine) them; ho dato loro il tuo numero di telefono I gave them your telephone number; la lettera non era indirizzata a loro the letter wasn't for them4 (preceduto da preposizione) lei non pensa a loro she doesn't think of them; un regalo per loro a present for them; io lavoro più di loro I work more than they do o than themII agg.poss.inv.1 their; (quando è preceduto da un articolo, quest'ultimo non si traduce) la loro casa their house; un loro amico, uno dei loro amici a friend of theirs; alcuni loro insegnanti some of their teachers, some teachers of theirs; sto dalla loro (parte) I'm on their side; al loro arrivo when they arrived; non hanno una macchina loro they haven't got a car of their own2 (forma di cortesia) yourpron.poss.inv.theirs; è il loro it's theirs; la nostra casa è più grande della loro our house is bigger than theirs; (in espressioni ellittiche) ne hanno fatta un'altra delle loro they've been up to mischief again; vogliono sempre dire la loro they always have to speak their mind; è dei loro(familiari, alleati, compagni) he's one of them.
См. также в других словарях:
maestà — ma·e·stà s.f.inv. AU 1a. imponenza, maestosità di un edificio, di uno spettacolo naturale e sim.: la maestà delle Alpi, la maestà del creato, la maestà del Colosseo Sinonimi: grandiosità, maestosità, solennità. 1b. nobiltà d aspetto, gravità,… … Dizionario italiano
V.M. — V.M. abbr. 1. Valor Militare 2. Vostra Maestà | Vostra Magnificenza … Dizionario italiano
sire — s.m. [dal fr. ant. sire, lat. senior ]. 1. (ant.) [capo ereditario di uno stato o di una nazione insignito della dignità regale] ▶◀ monarca, re, regnante, sovrano. 2. (estens.) a. [titolo usato per rivolgersi in forma appellativa o allocutiva a… … Enciclopedia Italiana
vostro — vò·stro agg.poss. di seconda pers.pl., pron.poss. di seconda pers.pl. FO I. agg.poss. di seconda pers.pl. I 1. indica proprietà, possesso; che appartiene a voi: i vostri libri, la vostra casa, il vostro cane; posposto: questa è roba vostra non… … Dizionario italiano
vostro — {{hw}}{{vostro}}{{/hw}}A agg. poss. di seconda pers. pl. (f. vostra ; pl. m. vostri ; pl. f. vostre ) 1 Che appartiene a voi: la vostra casa è bella. 2 Che appartiene al vostro essere fisico o spirituale, o a sue facoltà, espressioni,… … Enciclopedia di italiano
Gramática del italiano — Este artículo es sobre la gramática del idioma. Para un enfoque más general sobre el idioma, véase idioma italiano. La gramática del italiano presenta numerosas analogías con la gramática española, francesa, portuguesa y, sobre todo, la catalana … Wikipedia Español
T–V distinction — In sociolinguistics, a T–V distinction is a contrast, within one language, between second person pronouns that are specialized for varying levels of politeness, social distance, courtesy, familiarity, or insult toward the addressee. Contents 1… … Wikipedia
T-V distinction — In sociolinguistics, a T V distinction describes the situation wherein a language has second person pronouns that distinguish varying levels of politeness, social distance, courtesy, familiarity, or insult toward the addressee. History and… … Wikipedia
Distinction T-V — La distinction T(u) V(ous) ─ ou « distinction entre le tutoiement et le vouvoiement/voussoiement » ─ est un concept grammatical et linguistique familier aux locuteurs de langues indo européennes (sauf dans le cas de l anglais moderne,… … Wikipédia en Français
Distinction Tu-Vous — Distinction T V La distinction T(u) V(ous) ─ ou « distinction entre le tutoiement et le vouvoiement/voussoiement » ─ est un concept grammatical et linguistique familier aux locuteurs de langues indo européennes (sauf dans le cas de l… … Wikipédia en Français
Distinction t-v — La distinction T(u) V(ous) ─ ou « distinction entre le tutoiement et le vouvoiement/voussoiement » ─ est un concept grammatical et linguistique familier aux locuteurs de langues indo européennes (sauf dans le cas de l anglais moderne,… … Wikipédia en Français